Bedankt voor je deelname aan het BBO Prime-toernooi van augustus. We hopen dat je ervan genoten hebt!
Er waren 10 deals in dit toernooi en 5 daarvan waren afkomstig uit een real life evenement, te zien op BBO vugraph. Wil je weten welke deals werden "gekookt" en zien hoe ze oorspronkelijk werden gespeeld?
De 'verrassings'-deals waren borden 1, 2, 5, 6, 7 en 10 in het BBO Prime-toernooi van JAugustus.
Lees hieronder BBO sterspeler en bridge de buitengewone analyse van de schrijver Marc Smith, samen met de context waarin de handen in het echte leven werden gespeeld.
Teams die de vijf landen van de Britse eilanden vertegenwoordigen, kwamen samen in Belfast voor de tweede helft van de Camrose Trophy 2020. Na een enorm eerste weekend in Edinburgh, voerde Engeland de ranglijst aan met 90.5 VP's van een totaal van 100. De Republiek Ierland (met 66.14 VP's) leidde het peloton, met Schotland op de derde plaats (op 52.37).
Als gastheren voor het tweede weekend, Noord-Ierland Bridge Union stelde een tweede team op om de cijfers gelijk te trekken. In de loop van het weekend speelden teams een wedstrijd van 32 borden tegen elk van de andere vijf, met wedstrijden opgesplitst in twee coupletten. Deze week zullen we het Ierse team in actie zien terwijl ze proberen het gat te dichten. Een team boordevol internationale ervaring arriveerden ze in Belfast vlak voor hun kwartfinale optreden op de 3rd Europese Winterspelen in Monte Carlo eerder deze week. Zoals gewoonlijk beginnen we met een aantal problemen waarmee u rekening moet houden. We zullen later ontdekken hoe uw keuzes zouden zijn uitgevallen.
Met alleen de tegenstanders kwetsbaar, houd je als Oost:
Zuid's Twee Klaveren is natuurlijk en beperkt (10-15, ofwel 6+♣ of 5+♣ en een vierkaart hoog) en Noord's Drie Ruitens bod is een transfer, harten tonend. Welke actie onderneem je nu?
Vervolgens, met beide kanten kwetsbaar, is je hand als west:
Zuid's 3SA is de 'Gambling' variant, die een solide mineur laat zien. Welke actie onderneem je?
Als u verdubbelt, gaat Noord verder met Vier Klaveren (pass of correct) en Zuid biedt Vier Ruitens. Als je nu weer verdubbelt, biedt partner Vier Harten. Pas je nu of bied je weer?
Terwijl je erover nadenkt, springen we meteen in de actie met de vrijdagavondwedstrijd tussen de twee Keltische rivalen, Ierland en Schotland. De Schotten stonden met 24-13 voor na een relatief saaie eerste 16 deals, maar The Great Dealer plaagde de honderden die naar de actie op BBO VuGraph keken. De tweede set begon met opeenvolgende besturen die beslissingen op hoog niveau namen:
Beide Vul - Dealer Noord
Nick Fitzgibbon's 4SA liet beide minderjarigen zien en begon op hoog niveau te zoeken naar de beste soort toen de harde realiteit was dat geen van de alternatieven bijzonder aantrekkelijk was. Het goede nieuws voor de Ieren was dat de verdediging tegen Six Clubs-Doubled niet zo robuust was als het had kunnen zijn. Hoewel de leider een ruiten troefde met ♣10 in de dummy, slaagde zuid er om onverklaarbare redenen nog steeds niet in om een slag te scoren met ♣8. De leider mocht ontsnappen met elf slagen en verloor alleen de twee hoogste troeven: N/Z +200.
Dit is een extreem voorbeeld van het concept dat wanneer blijkt dat de handen een buitenbeentje zijn, zo snel mogelijk moet worden gestopt met bieden. Ik moet bekennen dat ik de benadering van Mesbur veel verkies boven die van zijn Schotse tegenhanger:
West - Stephens noorden - Hanlon oosten - Morgan Zuiden - McGann
De verdediging tegen schoppen was moeilijker om fout te doen en het Ierse paar slaagde daar totaal niet in. McGann leidde een topclub en schakelde daarna trefzeker naar zijn hart. De leider kwam voor met ♣V, troefde en overtroefde, speelde ruiten naar de aas en speelde nog een klaveren, noord troefde opnieuw. Een harten naar de koning van de dummy stelde McGann in staat om een van zijn kleine troeven te scoren en een ruiten voor de aas, waarna de dummy effectief werd gedood. De leider had nog twee troeven en een hart te verliezen: N/S +1100 en 12 IMP's naar IERLAND om de tweede helft van de partij te openen.
De eerstvolgende deal veroorzaakte het eerste van de biedingsproblemen die zich eerder voordeden:
N / S Vul - Dealer Oost
Hugh McGann opende met een natuurlijke en gelimiteerde twee klaveren (10-15, ofwel 6+♣ of 5+♣ en 4-kaart hoog) en Tom Hanlons bod met drie ruiten was een transfer, met harten. Toen McGann vervolgens Five Hearts bood op Frazer Morgan's preventieve schoppensprong naar game, verdubbelde Phil Stephens en viel de schijnwerpers op Morgan. Niet onredelijk, hij koos ervoor om te passen, maar met een leegte in elke hand had de leider slechts twee klaveren te verliezen: N/S +850.
West - Fitzgibbon noorden - Peterkin oosten - Mesbur Zuiden - Pons
Sam Punch opende de South-hand met een natuurlijke One Club, maar Adam Mesbur stond in wezen voor dezelfde beslissing op vijf-niveau. Toen hij besloot door te gaan naar Five Spades, hadden de Schotten kunnen verdubbelen en +100 in de verdediging kunnen verzamelen in plaats van door te bieden en min te gaan, maar de schade was al aangericht en het IMP-verschil was te verwaarlozen. N/S -200 en 14 IMP's naar IERLAND.
Met een voorsprong van 26-0 na twee boards van de set, drukten de Ieren hun voorsprong door en wonnen uiteindelijk de strofe met 64-10. Ze wonnen de wedstrijd met 43 IMP's (77-34), wat zich vertaalde in 16.79 OP's voor de Ieren. Uit en aan het rennen!
De volgende tegenstanders waren het NIBU-team en de wedstrijd begon rampzalig voor het Republic-team: ze slaagden erin om slam te spelen in een 5-0-fit toen iemand passeerde wat naar ik vermoed bedoeld was als Exclusion Blackwood. Dat is er een die ik nog nooit eerder heb gezien en het tarief was 15 IMP's langs de Swanee. Later in de set presenteerden ze een tegenstander echter het tweede van de biedproblemen uit de bovenkant van dit artikel:
Beide Vul - Dealer Noord
South's Three Diamond pre-empt bracht het Ierse paar niet onnodig in de problemen: Grainne Barton callde met een niet-springende Michels Four Clubs, die klaveren en een majoor liet zien. John Carroll's Four Diamonds vroeg welke hoge en daarmee het routinematige schoppenspel was bereikt. De leider speelde tien slagen veilig: E/W +620.
West - O'Shea noorden - Fitzgibbon oosten - Coffey Zuiden - Mesbur
Adam Mesbur's 'Gambling 3SA' opening bleek uitdagender. Zelfs als je niet-springende Michaels speelt over natuurlijke openingen op drie niveaus, doe je dat dan ook over een Gambling 3SA? Ik vermoed van niet: de meest gespeelde verdediging is waarschijnlijk 'longer minor for takeout'.
Ferghal O'Shea begon met een dubbel die waarde liet zien, waarop Nick Fitzgibbon een 'pass of correct' vier klaveren bood en Adam Mesbur zijn lange kleur onthulde. Wat nu? O'Shea koos nu voor een afhaaldubbel.
De beste optie voor het NIBU-paar was voor Michael Coffey om de dubbel van zijn partner om te zetten in strafschoppen, en dat zou hij waarschijnlijk ook moeten doen met deze vlakke oostelijke hand. Vier ruiten-verdubbeld zou twee down zijn geweest voor E/W +500 en dicht bij een plat bord. Toen Coffey naar Four Hearts verhuisde, moest O'Shea beslissen of hij zou blijven plakken of draaien. Passen was de verliezende beslissing: Four Hearts was geen gelukkige plek voor de leider en hij dreef er twee naar beneden: E/W -200 en 13 IMP's naar IERLAND.
Ondanks de slechte start won het Republic-team de eerste strofe met 49-36. De tweede helft was grotendeels eenrichtingsverkeer en IERLAND verloor de overwinning met 47 IMP's (103-56), wat nog eens 17.78 OP's opleverde. De tweede wedstrijd op zaterdag was de grote, tegen ENGELAND, waarbij de Ieren een substantiële overwinning nodig hadden om de kloof te dichten.
Als je een Multi speelt, zou je dan het probleem van Oost/West bij deze vroege deal hebben opgelost?
Beide Vul - Handelaar West
Het systeem dicteerde dat Mike Bell een Multi opende met zijn zwakke twee. Hoe moet oost oprukken? Ben Norton nam genoegen met een natuurlijk en uitnodigend Three Clubs-bod. Zou Bell opnieuw hebben geboden en, zo ja, wat? Keer partner's majors om en je wilt zeker niet hoger komen. Allemaal erg giswerk, maar met beide zwarte kleuren die 3-2 breken, zijn tien slagen gemakkelijk in schoppen. Met de ♦Een on-side (waarmee toegang tot de gevestigde schoppen mogelijk is, als je ze eenmaal goed hebt getroefd) kunnen de verdedigers ook niet meer nemen dan hun twee azen tegen een clubcontract. E/W +150.
West - McGann noorden - Kleine oosten - Hanlon Zuiden - Cooke
Weten welke kleuropener de hand had, had een drastische invloed op de kijk van oost op deze hand: McGann opende een natuurlijke zwakke twee en Tom Hanlon schoof op met een 2SA-onderzoek. Jon Cooke kwam binnen met een dubieuze interventie op drie niveaus en McGann toonde een goede hand in context door cue-biedingen. Toen ze hun making-game hadden bereikt, waren de Ieren al verzekerd van een goed bord, maar toen Cameron Small besloot te redden op het vijf-niveau, kon Hanlon de lelie verzilveren. Zoals we in deze column talloze keren hebben opgemerkt, blijkt het onvermijdelijk te duur te zijn om op te offeren als je kant twee gebalanceerde handen heeft, en dat was hier ook het geval. De verdediging scoorde één ruiten en twee slagen in elke zwarte kleur, dus dat was E/W +800 en 12 IMP's voor IERLAND.
De Ieren wonnen de eerste helft met 36-27, maar met 10 boards van de tweede helft was ENGELAND op weg naar een voorsprong van 11 IMP (68-57).
N / S Vul - Dealer Zuid
John Cox opende een natuurlijke of gebalanceerde One Club en Peter Taylor ging over naar harten na een schoppenvolgbod van west. Je kunt het Cox nauwelijks kwalijk nemen dat hij besloot dat zijn hand een minimaal openingsbod was, terwijl zijn Twee Harten niets anders zeiden dan dat hij een niet-forcerend Twee Harten-antwoord zou hebben gegeven. Fitzgibbon verdubbelde voor afhalen en Mesbur bood ruiten. Cox had nu waarschijnlijk moeten concurreren met Three Hearts, en misschien had Taylor dat ook gedaan, hoewel hij geen specifieke reden had om te denken dat de deal iets anders was dan een buitenbeentje. De leider verloor terecht een slag in elke kleur: N/Z -110 en een vrij zacht resultaat voor Noord/Zuid op wat lijkt op een partscore-deal.
West - Fietsbel noorden - Hanlon oosten - Norton Zuiden - McGann
Hanlon's Two Hearts was een one-round force, maar dit Ierse pair is niet verlegen in het bieden en McGann raisde de hele weg naar het spel ondanks zijn versleten openingsbod. Het is zeker moeilijk Ben Norton te verwijten dat hij de moordclubleider niet heeft gevonden. Hanlon won slag één met ♠A en schoof zijn ruiten op. Norton won met de aas en schoppen. Als west nu overgaat op troeven, waardoor de leider in de dummy beperkt blijft tot één schoppentroef, legt de leider een klaveren op de kaart af. ♦K, troeft een ruiten bij de hand en laat zijn troeven lopen om west in de zwarte kleuren te persen.
Toen Bell een lage schoppen terugspeelde in slag vier, was die van oost ♥9 forceerde een overruff met de koning. De leider gooide zijn klaverenverliezer, troefde terug naar hand en zette zijn vierde schoppen voor. Toen oost niet hoger kon troeven dan die van de dummy ♥6, leider was thuis. N/S een indrukwekkende +620 en 12 IMPS naar IERLAND.
De Ieren wonnen de laatste zes deals met 42-0 en wonnen de wedstrijd met 31 IMP's (99-68). Dat waren 14.54 OP's voor IERLAND en hun derde opeenvolgende overwinning van het weekend, waarmee ze hun hoop levend hielden met nog twee wedstrijden te spelen.
De Ieren zetten hun goede werk voort in de wedstrijd van zondagochtend, met een 75-38 nederlaag van Noord-Ierland, waarmee nog eens 16.12 OP's aan hun totaal werden toegevoegd. Hun laatste tegenstanders in dit tweede weekend waren een Welsh team tegen wie ze in het eerste weekend 19.9 VP's hadden verzameld. Het begon echter niet goed voor de Ieren en ze stonden met 20-0 achter na slechts vijf deals. De zaken verbeterden ook niet en halverwege de wedstrijd stonden ze met 53-19 achter.
E / W Vul - Dealer Zuid
Mike Dunn liet schoppen en een kleine zien met zijn twee harten cue-bod en Dafydd Jones besloot dat zijn hand het proberen waard was. Hanlon profiteerde nu van de kwetsbaarheid om zijn ruitenkleur in te voeren voor het geval zijn partner meer dan vier schoppens wilde sparen. Toen niemand meer iets te zeggen had, had Hanlon kunnen raden dat hij in de verkeerde veiling was gestapt.
De verdedigers leidden een schoppen naar de aas van de dummy, wonnen de tweede hartenronde en speelden een tweede schoppen, waardoor de leider gedwongen werd te troeven. Nu probeerde de leider een klaveren te troeven, maar west won en speelde een derde schoppen. Toen oost vervolgens de tweede klaverenronde won, vervolgde hij met ♠H, waardoor west zijn overgebleven klaveren kon weggooien. De leider kon nu voorkomen dat hij een derde klaveren verloor, maar Jones scoorde gegarandeerd beide troeven: twee down, N/S -100.
West - Fitzgibbon noorden- Rees oosten - Mesbur Zuiden - Salisbury
Na dezelfde start van de veiling zag Nick Fitzgibbon geen waarde in het rommelen met spelpogingen. Een harten was de enige aanwijzing die het contract bedreigt en Tim Rees diende naar behoren in ♥J. Leider won en speelde een ruiten naar heer en aas, maar de verdediging speelde nu nog twee hartenrondes en dwong de leider. Mesbur speelde nu een troef en had voor één down kunnen ontsnappen door dummy's ♠10 in te brengen. Toen hij daarentegen met ♠V opstak en daarna een tweede troef naar zijn hand speelde, was hij de controle kwijt. John Salisbury won met ♠B, incasseerde ♠A en speelde daarna harten. Het enige wat de leider kon doen was de winnende klaveren weggooien: E/W -300 en nog eens 9 IMP's kwamen in de WALES plus kolom terecht.
WALES won de tweede helft met 56-29 en de wedstrijd met 61 IMP's (109-48), waardoor de Ieren slechts 1.55 OP's over hadden van hun laatste wedstrijd. Niet alleen slaagde IERLAND er niet in om het gat op ENGELAND te dichten in de loop van dit tweede weekend, maar ze stonden ook 6 OP's achter op WALES over de vijf wedstrijden, ondanks vier van de vijf overwinningen.
Volgende week blijven we in Belfast om te zien hoe ENGELAND heeft gestreden om de leiding te behouden tijdens het tweede weekend van het evenement om de trofee te behouden.