Bedankt voor je deelname aan het BBO Prime-toernooi van oktober. We hopen dat je ervan genoten hebt!
Er waren 10 deals in dit toernooi en 4 daarvan waren afkomstig uit een real life evenement, te zien op BBO vugraph. Wil je weten welke deals werden "gekookt" en zien hoe ze oorspronkelijk werden gespeeld?
De 'verrassings'-deals waren borden 1, 2, 3 en 4 in het BBO Prime-toernooi van oktober.
Lees hieronder BBO sterspeler en bridge de buitengewone analyse van de schrijver Marc Smith, samen met de context waarin de handen in het echte leven werden gespeeld.
Door de situatie met het coronavirus zijn alle grote vrijwel stilgelegd bridge evenementen over de hele wereld gedurende vele maanden, maar dat betekent niet dat er geen hoog niveau was bridge kijken. Het tweede 'Invitational Alt Online'-toernooi, wereldwijd getoond op BBO VuGraph, trok acht teams en veel van 's werelds beste spelers. Het format was een complete round robin van zeven wedstrijden, gevolgd door halve finales en finale.
Zoals gewoonlijk beginnen we met een aantal biedproblemen waar u rekening mee moet houden. Ten eerste, met geen van beide zijden kwetsbaar, houd je als zuid vast:
Welke actie onderneemt u?
Vervolgens, met beide kanten kwetsbaar, is je hand als Noord:
Wat bied je nu?
Laten we, terwijl u erover nadenkt, direct in de actie duiken. Een vroege wedstrijd in de round robin bracht teams samen onder leiding van Rose Meltzer en Reese Milner. We beginnen met een deal die de veelbesproken filosofische biedvraag opriep: "Wanneer is een hand te sterk voor een simpel volgbod?" Ik moet bekennen dat ik tot de Eric Kokish-school behoor, die gelooft dat maar heel weinig handen te sterk zijn om met een volgbod te beginnen. Om te zien waarom deze aanpak zo populair is geworden onder topspelers, moet je eens kijken naar het enorme voordeel dat je hebt na de veiling (1♦)-1♠-(3♦)-Pass-(Pass)-Dbl, vergeleken met (1♦)-Dbl-(3♦)-Pass-(Pass)-3♠. In beide gevallen heb je een goede hand met schoppen laten zien. Door de flexibiliteit van de eerste veiling heeft de partner echter veel meer opties.
Laten we eens kijken hoe de respectievelijke Zuid-spelers omgingen met de eerste van de biedproblemen hierboven:
Geen Vul - Dealer Noord
De huidige Bermuda Bowl-kampioen uit Polen, Piotr Tuczynski, begon met een één schoppen-volgbod op de zuidhand. Ja, natuurlijk zou Sabine Auken de hand kunnen passen en Zuid op één niveau laten spelen, maar hoeveel spelers zouden dat hebben gedaan? Precies nul, gok ik. Zelfs als je hand erg sterk is, als je ook wat distributie hebt, is de kans dat One Spade de veiling beëindigt ongelooflijk laag: iemand is er bijna zeker van dat hij de waarden en/of de vorm heeft om de veiling levend te houden.
Zuid toonde hier extra waarden met zijn tweehonkslag in de tweede ronde en weigerde vervolgens te verdedigen op drieniveau. Zich realiserend dat zijn partner een zeer goede hand had, werd Roy Welland geprikkeld om te verhogen, ondanks zijn magere waarden en geen geweldige troefpassing. De gunstige troefstelling stelde de leider in staat twaalf slagen te maken: N/Z +480.
Aan de andere tafel koos de voormalige winnaar van de World Mixed Teams (in 2012) en World Seniors Teams (in 2015), de Amerikaan Hermant Lall, voor de meer traditionele aanpak:
West - smelter noorden - Milner oosten - Demirev Zuiden - Lall
Ook al mocht Lall zijn kleur introduceren op het twee-niveau, een goed getimede preventieve verhoging naar het vier-niveau door Nikolay Demirev sloot South effectief af. Erger nog voor noord/zuid, na Lall's openingsvoorsprong met ♠A konden ze nog maar drie slagen maken tegen het ruitencontract van oost. N/S -130 en 12 IMP's naar MELTZER.
Na vier van de zeven round robin-wedstrijden had het VS/Pools/Nederlandse team onder leiding van Josef Blass een nipte voorsprong op het Engels/Noorse sextet onder leiding van Janet de Botton, met het Nederlands elftal op korte afstand op de derde plaats. De grote match-up van ronde 5 plaatste DE BOTTON tegen TEAM NL. Deze deal ging helemaal over pre-empts:
E / W Vul - Dealer Zuid
Thor Erik Hoftanisha opende Four Spades op de derde plaats. Berend van den Bos maakte wat ogenschijnlijk een meeneemdubbel was voor de Nederlanders, maar Joris van Lankveld oordeelde, niet onredelijk, te verdedigen. De leider kon slechts zes troefslagen maken: E/W +800.
Met de Nederlanders die de Noord/Zuid-kaarten in handen hadden, begon de actie eerder aan de andere tafel:
West - hydes noorden - Schollaardt oosten- Hackett Zuiden - Groenenboom
Een niveau lager was de beslissing om te verdedigen veel minder duidelijk voor Alex Hydes, en hij koos voor de aanval ondanks zijn beperkte steun voor de twee niet-opgeëiste pakken. Nadat hij een 4-4 hartaanval had gevonden, verspilde Jason Hackett weinig tijd met het bereiken van slam.
De vooruitzichten van de leider waren misschien beter met noord aan de leiding en geen schoppenvoorsprong via de koning. Op een aas en nog een schoppen uit noord zou de leider moeten besluiten hoog te troeven in slag twee. Als hij dat had gedaan, zou hij gedwongen zijn om North's singleton te laten vallen ♥Q en hij kon vervolgens de troefhand van Zuid oppikken met de gemarkeerde dubbele finesse. ♠H zou de leider een twaalfde slag opleveren.
Maarten Schollardt's opening van ♣B bespaarde de leider een onmiddellijke gok in troef, maar zorgde ook niet voor ♠H. Hydes was echter van plan het probleem te ontrafelen. Hij won de klaverenvoorsprong in de dummy en incasseerde een hoge troef, waardoor de vrouw van noord viel. Hij incasseerde toen een tweede hoge klaveren en troefde een klaveren in de hand met zijn lage troef. Hydes incasseerde vervolgens de ♥J-10, gekruist tot dummy met de ♦A, en trok Zuid's laatste troef met de ♥De laatste klaverenwinnaar van K. Dummy werd geïncasseerd en de leider stak over naar de hand met de ♦K, Zuiden laten vallen ♦J. De leider wist dat zuid was begonnen met tien kaarten in de afgeronde kleuren, dus het was nog steeds mogelijk dat hij was begonnen met ♦J-10-9 en geen schoppen. Hydes was nu echter niet zo ver gekomen om zich te vergissen: hij speelde een derde ruiten en finesseerde tegen de tien van noord om zijn slem binnen te halen. E/W +1430 en een uitmuntende 12 IMP's voor DE BOTTON.
Als winnaars van de round robin had BLASS de keuze uit tegenstanders in de halve finale. Ze selecteerden DE BOTTON, die een zware nederlaag leed tegen MILNER waardoor ze naar de derde plaats waren gezakt. Dat liet MELTZER over om STREET te spelen in de halve finale voor alle VS.
In een van de halve finales met 36 borden behaalde STREET een comfortabele overwinning op MELTZER en claimde hij een plaats in de finale. BLASS begon de andere halve finale met een voordeel van 10.1 IMP uit de round robin. Er waren tal van spectaculaire borden waar de honderden kibitzers die op BBO VuGraph naar keken, van konden genieten. Deze wilde deal zorgde ervoor dat beide Noord-spelers zich in een vergelijkbare situatie bevonden als in de tweede van de biedproblemen vanaf het begin van dit artikel:
Beide Vul - Dealer Noord
Iemand voor een One Heart opening? Je zou nu tenminste de mogelijkheid hebben om Six Clubs opnieuw te bieden en beide kleuren in de veiling te krijgen. Het openen van twee klaveren op een enorme tweekleurer loopt altijd het risico dat de tegenstanders een onaangenaam niveau kunnen voorkomen voordat u een van uw kleuren kunt bieden. Dat is precies wat er met North is gebeurd.
Michal Nowosadzki koos ervoor om zijn majoor op vijf niveaus te bieden. Jacek Kalita schoof op met 5SA, pick-a-slam en nu introduceerde Nowosadzki zijn tweede kleur, maar alleen op zes-niveau. Helaas voor de Poolse wereldkampioenen waren er dertien gemakkelijke trucs in beide ronde kleuren, dus N/S +1390 leek geen geweldig resultaat,
West - Rand noorden - Hoftaniska oosten - drijver Zuiden - Charlsen
Het 2SA-bod van zuid was positief met schoppen, dus Thor Erik Hoftaniska bevond zich in een vergelijkbare positie na de sprong van west naar het vijfniveau. Hij koos ervoor om zijn minor te bieden op het zes-niveau en toen Thomas Charlsen raisde, leken de Noren hun kant een verdiende swing te hebben verdiend door de uitstekende grand slam te bereiken. Bas Drijver was er echter nog steeds voor de Nederlander en hij koos voor een opoffering van zeven niveaus. Zuid verdubbelde en de schijnwerpers vielen nu op Hoftaniska in de Noordzetel. Kon hij een bod van zeven harten vinden (en als hij dat deed, zou Charlsen passen?)
Hoftaniska besloot dat de tijd voor het introduceren van harten voorbij was, en dus nam hij genoegen met verdedigen. Drijver maakte acht slagen in Seven Diamonds Doubled: N/S +1400 en een van de meest spectaculaire flatboards van het jaar.
Hoewel BLASS begon met een voorsprong van 10.1 IMP, was de wedstrijd zelf erg eenzijdig. DE BOTTON herstelde zich snel van de achterstand en kreeg slechts 3 IMP's tegen in het eerste 18-bord segment. Ze stonden tijdens de rust met 42-13.1 voor en breidden hun voorsprong in de tweede helft uit om hun plaats in de finale met een overwinning met een marge van 70-37.1 te verdienen.
DE BOTTON begon de finale met een carryover-voordeel van 0.1 IMP (om er zeker van te zijn dat er geen extra borden zouden zijn in het geval van een gelijkspel). Het zou echter nooit zo dichtbij zijn. Bij onze laatste deal gaf de leider Jason Hackett de kans om een prachtig verdedigend spel te vinden, en de Mancunian liet die kans niet voorbijgaan. Dit was de afspraak:
E / W Vul - Dealer Oost
West's Three Hearts toonde een 'mixed raise' van schoppen en, na identieke veilingen, gingen beide Oost-spelers aan de leiding ♦6 tot de zeven en koningin.
Voor DE BOTTON incasseerde Hoftaniska beide hoge klaveren uit zijn hand en leidde de ♥10. Karnel Fergani stond op met de ♥K en underled zijn hoge schoppens. Pollack won met ♠H en sloeg de ♦K voor zijn partner om de aas van de leider weg te troeven, maar dat was de laatste slag voor de verdediging. De leider trok de uitstaande troeven, eindigde in dummy en deed zijn twee ruitenverliezers weg op dummy's klaverenwinnaars. NS +420.
Aan de andere tafel won Paul Street met de ♦Q, incasseerde slechts één hoge klaveren en speelde toen een schoppen. Hydes won met ♠H om de ♦K en opnieuw oost getroefde leider ♦A. Jason Hackett vond nu de enige kaart in zijn hand om het contract te verslaan, de ♥6, waarbij hij zijn natuurlijke troefslag opgaf, maar de invoer van de dummy verwijderde terwijl de klaveren nog geblokkeerd waren. De leider zou kunnen winnen en de ♥A, Hackett's koning laten vallen, maar hij had nog twee ruiten te verliezen. N/S -50 en maar liefst 10 IMP's voor DE BOTTON.
DE BOTTON won de wedstrijd met 77.1-39 om de titel te pakken.
Volgende week keren we terug naar de 'Alt Invitational'-serie om getuige te zijn van het beste van de actie van 'Alt III', wanneer opnieuw acht teams met veel van 's werelds beste spelers online strijden.